| 6. Compensatiepolitiek | 2002 september
Toen ik bij het Delftse DHC voetbalde (ik sta vierde van links op de krantenfoto uit de Delftse Post van 1968), was dat een topclub. In een wat geforceerde samenwerking met het Rotterdamse Xerxes speelden we in de eredivisie, met coryfeeën als Eddy Treytel en Willem van Hanegem in de gelederen. Toen de penningmeester van Xerxes/DHC in 1968 de handdoek in de ring wierp, werd een paar spelers lucratief van de hand gedaan aan een of andere Rotterdamse club die met hen twee jaar daarna Europees kampioen werd. Het zal duidelijk zijn dat ik daar niet bij was. Ik was nog wat te jong en speelde in het derde van de pupillen. Ons trainingsterrein was een zwart gravelveldje aan de A13, waarop je van die lelijke schaafwonden kon oplopen na een sliding (op het gravel, niet op de A13). Mijn voetbaltalenten waren nog niet ontdekt (nog steeds niet trouwens) en de wedstrijden waren tactisch gezien wat minder veelbelovend dan het bestuur van DHC voor ogen had met de jeugdopleiding. Het niveau waarop we speelden kende geen budget voor een echte scheidsrechter en dus werd er gefloten door een man in een trainingspak die de helft van de jongens op het veld bij naam kende. Dat was logisch want hij was de trainer van de thuisclub. Nou ja trainer, meer een soort groepsleider. Als we uit speelden was dat een typische thuisfluiter, die zorgde dat ‘zijn jongens’ een paar puntjes scoorden, ook al waren wij natuurlijk veel sterker. Thuis brak het ons op dat we bij zo’n keurig nette club speelden, want DHC leverde wel een arbiter maar nooit een thuisfluiter. Sterker nog, om elke verdenking weg te nemen dat de eigen jongens werden bevoordeeld, werd nogal eens beslist in het voordeel van de bezoekende club. Je hoefde bij wijze van spreken maar in de richting van de bal te wijzen of je had al een penalty tegen. Ik vrees dat we zo’n keurig nette minister van Verkeer & Waterstaat hebben getroffen. Hij weet niet hoe snel hij de verdenking weg moet nemen dat hij zijn oude werkkring zou bevoordelen. Budgetten voor de natte infrastructuur zijn al opgedroogd voor hij er naar gewezen heeft. Nee, een thuisfluiter is hij duidelijk niet. Het is fijn dat iemand daar in Den Haag weet hoe de binnenvaart in elkaar zit maar het is minder fijn dat die meneer de ambitie heeft en ook precies weet hoe je ongestoord die sector in elkaar kunt laten zakken, ook al doet hij dat alleen maar uit compensatie voor zijn afkomst.
DHC heeft niet meer de ambities uit mijn tijd. Uit mijn elftal gingen nog wel een paar jongens bij FC Den Haag betaald voetballen maar ook die generatie is inmiddels allang vergeten. Op ons trainingsveld van toen staat nu een vestiging van McDonalds langs de A13, maar die monstrueuze vreetbunker moet waarschijnlijk binnenkort wijken voor een extra brede spitsstrook als de A13 wordt verbreed. Misschien wil Roelf nog meer compenseren en moet het DHC-stadion straks wijken voor een extra goederenspoorlijn. |
| | |
|
| Contactgegevens | MG Redacties BV
Redactiebureau in Rotterdam |
| | |
|
|
|
|
|
|
